آموزش جوجه کشی از تخم نطفه دار طوطی کاسکو

طول دوره ی جوجه کشی از تخم طوطی بسته به نژاد آن می تواند متغیر باشد اما معمولاً بین 24 الی 28 روز می باشد. برخی از نژادهای طوطی می توانند حتی در 18 روز هچ کنند

طول این دوره برای تخم طوطی کاسکو 28 روز می باشد

در دنیای جوجه کشی، انکوباسیون و هچ تخم انواع طوطی می تواند تجربه ای بسیار هیجان انگیز و منحصر به فرد باشد. طوطی ها با رنگ های چشم نواز و شخیصت خاص خود در زمره محبوب ترین حیوانات خانگی قرار گرفته و طرفداران و علاقمندان بسیاری را در سراسر دنیا به خود جذب نموده اند. در این میان طوطی کاسکو به دلیل هوش سرشار و سخنگویی باورنکردنی اش جایگاه خاصی در میان علاقمندان و پرورش دهندگان یافته است

در این بخش قصد داریم درباره ی فرایند جوجه کشی و هچ تخم طوطی کاسکو و عوامل مؤثر در بهینه سازی این پروسه بحث کنیم

در جوجه کشی از تخم طوطی و هر پرنده ی دیگر اولین گام در جهت دستیابی به بهترین بازدهی هچ؛ انتخاب یک دستگاه جوجه کشی با کیفیت و قابل اطمینان می باشد

در دومین قدم قبل از شروع پروسه انکوباسیون (جوجه کشی) لازم است که حداقل 48 ساعت قبل از قرار دان تخم ها داخل دستگاه، آن را روشن نموده، روی دما و رطوبت مناسب تنظیم و صبر کنید تا شرایط داخل دستگاه به حالت پایدار برسد و سپس تخم ها را داخل دستگاه بچینید

طول دوره ی جوجه کشی

طول دوره ی جوجه کشی از تخم طوطی بسته به نژاد آن می تواند متغیر باشد اما معمولاً بین 24 الی 28 روز می باشد. برخی از نژادهای طوطی می توانند حتی در 18 روز هچ کنند. طول این دوره برای تخم طوطی کاسکو 28 روز می باشد

در جوجه کشی از تخم تمامی پرندگان سه فاکتور اساسی و تعیین کننده عبارتند از: دما، رطوبت و چرخش تخم ها

دمای جوجه کشی

تحت شرایط طبیعی مهم ترین فاکتور جهت جوجه کشی موفق از تخم طوطی گرما است. تا وقتی که تخم مقادیر گرمای کافی دریافت کند و از اتلاف گرمای آن به مدت خیلی طولانی اجتناب گردد، همه چیز خوب پیش خواهد رفت. این اصل حتی در صورتیکه دمای واقعی تخم به دلیل بلند شدن طوطی مادر از روی تخم ها به طور جدی نوسان یابد برقرار می باشد. طوطی هایی که لانه شان را به ندرت ترک می کنند در مقایسه با آنهایی که در بازه های زمانی منظم لانه را ترک می کنند نرخ هچ بسیار بالاتری ندارند

از این جا می توان چنین نتیجه گیری کرد که تخم های جوجه کشی نسبت به افت دمایی (در مقایسه با سایر فاکتورها و شرایط غیر طبیعی (تر) ) حساسیت کمتری دارند

همچنین پدیده ای که ممکن است در دستگاه جوجه کشی اتفاق بیفتد گرمایش بیش از حد تخم های جوجه کشی است. گرمایش بیش از حد یکی از مواردی است که تخم به شدت نسبت به آن حساس بوده و می تواند منجر به مرگ جنین داخل تخم شود. به نظر می رسد که دمای 37.2 درجه ی سلسیوس برای بیشتر انواع طوطی ها نتیجه ی خوبی به دست می دهد

در بیشتر منابع دمای بهینه ی جوجه کشی از تخم طوطی کاسکو را 37.5 درجه ی سلسیوس عنوان نموده اند

دمای بهینه ی دستگاه جوجه کشی به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد که مهم ترین این فاکتورها رطوبت نسبی است

رطوبت جوجه کشی

رطوبت های نسبی مابین 38 و 52 درجه ی سانتیگراد توسط اشخاص متبحر تحت شرایط متفاوت مورد آزمایش قرار گرفته و همه تحت شرایط مورد استفاده نتایج موفقیت آمیزی کسب نموده اند. همچنین تخم های جوجه کشی باید در طول دوره ی جوجه کشی درصدی از وزن خود را از دست بدهند. این کاهش وزن از طریق تبخیر آب از روزنه های موجود بر پوسته حاصل می گردد

از آنجائیکه افزایش دمای جوجه کشی می تواند باعث تسریع فرایند جوجه کشی (فرا رسیدن زمان هچ) گردد بنابراین زمان کافی جهت اتلاف رطوبت (و لذا کاهش وزن تخم) وجود نخواهد داشت

در صورت استفاده از دماهای بالاتر، باید رطوبت نسبی پایین تری اعمال گردد تا در طول دوره ی جوجه کشی کوتاه تر (ناشی از افزایش دما) اتلاف رطوبت کافی میسر گردد

بالعکس در صورت استفاده از دماهای پایین تر طول دوره ی جوجه کشی افزایش یافته و رطوبت نسبی بالاتری باید اعمال گردد تا از تبخیر بیش از حد رطوبت داخل تخم جلوگیری شود

تحت شرایط محیطی یکسان، تخم های بزرگتر در محدوده رطوبت های نسبی پایین تر (38 الی 45 درصد) و تخم های کوچکتر تحت رطوبت های نسبی بالاتر (46 الی 52 درصد) بهتر جواب می دهند

آماده سازی دستگاه جوجه کشی

هر نوع دستگاه جوجه کشی دارای فرایند آماده ساز ی منحصر به خود است. در اغلب دستگاه های جوجه کشی لازم است دما حداقل 24 الی 48 ساعت قبل از قرار دادن تخم ها داخل دستگاه تنظیم گردد تا دما و رطوبت به حالت پایدار رسیده و در صورت لزوم مجدداً تنظیم شوند

چرخش تخم های جوجه کشی

سومین شرط مهم در پروسه جوجه کشی فرایند چرخش تخم ها است. معمولاً چرخش تخم های طوطی 4 الی 8 بار در روز کافی است؛ هرچند برخی پیشنهاد می کنند که تخم ها هر یک ساعت 1 بار چرخانده شوند اما نتایج حاصل از تحقیقات انجام گرفته در زمینه جوجه کشی از تخم طوطی نشان می دهند که بازدهی هچ در تعداد چرخش 4 الی 8 بار در روز بالاتر است

چرخش تخم ها را می توانید به صورت دستی و یا با استفاده از ترنر اتومات داخل دستگاه انجام دهید. بسیاری ترجیح می دهند که از ترنرهای اتومات استفاده کنند چرا که در اینصورت هم در وقت صرفه جویی شده و هم از نوسانات داخل دستگاه (در نتیجه ی باز و بسته شدن) پیشگیری به عمل می آید

اگر می خواهید تخم ها را بصورت دستی بچرخانید باید یک طرف تخم ها را با مداد کمرنگ علامت گذاری نموده تا بدانید که کدام سمت را رو به بالا چرخانده اید و اینکه آیا تمامی تخم ها را چرخانده اید یا نه

چرخش تخم ها باید در 3 روز آخر یعنی همان دوره هچ جوجه متوقف گردد

تشخیص نطفه داری تخم های جوجه کشی

کندلینگ تخم های طوطی آسان ترین روش جهت مشاهده و نظارت بر رشد جنین و تشخیص نطفه داری تخم ها است. جهت برخورداری از بالاترین نرخ نطفه داری باید بهترین تخم ها را انتخاب کنید

همچنین لازم است حداقل 7 الی 10 روز پس از شروع فرایند جوجه کشی تخم ها را کندلینگ کنید چون قبل از این مدت قادر به مشاهده ی رشد جنین نخواهید بود

فرایند هچ

اولین علامت شروع دوره ی هچ (3 روز آخر) ته نشین شدن محتویات داخل تخم است و این در واقع زمانی است که سلول هوایی داخل تخم بزرگ شده و از شکل گرد مانند عادی خود به شکلی بیضی وار در می آید. برخی ترجیح می دهند تا زمان ایجاد اولین ترک بر روی تخم (به علامت پایان دوره ی جوجه کشی و شروع دوره ی هچ) منتظر بمانند

از آنجائیکه فرایند جوجه کشی به پایان رسیده و تخم به اندازه ی کافی کاهش وزن داشته رطوبت های نسبی بالا (هرچه رطوبت در دوره ی هچ بیشتر باشد بهتر است) مانعی جهت تبخیر آب داخل تخم نبوده برعکس افزایش رطوبت در این دوره مانع از چسبیدن غشای داخلی تخم به جوجه ی در حال هچ می گردد

تخم هایی که به غشای داخلی تخم چسبیده اند باید به آنها جهت بیرون آمدن از تخم کمک شود و گرنه داخل تخم خفه شده و خواهند مرد

فاصله ی زمانی بین ته نشینی محتویات داخل تخم و هچ معمولاً حدود 3 روز است

جوجه کشی از تخم طوطی می تواند کاری بسیار پرسود باشد. به همین دلیل جهت دست یافتن به نتایج بهینه لازم است که درباره ی جزئیات مربوط به پروسه جوجه کشی و هچ گونه ی مورد نظر اطلاعات لازم را کسب نمایید

موفق باشید

جوجه کشی طبیعی از طوطی کاسکو

هر آنچه که لازم است درباره ی تولید مثل و جفتگیری طوطی های کاسکو بدانید

طوطی های کاسکو از قرن ها پیش (زمان یونان باستان) جایگاه ویژه ای در میان علاقمندان به دنیای پرندگان داشته اند. دلیل آن هم واضح است: کاسکو ها دارای شخصیت منحصر به فردی بوده و این در کنار سایر ویژگیهایشان مانند زیبایی، قدرت سخنگویی و تیزهوشی قرار می گیرد. هرچند نگهداری و مراقبت از طوطی های کاسکو کار چندان راحتی نیست، با اینهمه کاسکوها یکی از جالب ترین و جذاب ترین حیوانات خانگی هم برای افراد حرفه ای و هم مبتدی ها به شمار می روند و در صورت مراقبت صحیح، این پرندگان از جسمی سالم و طول عمری بالا برخوردار خواهند بود

محبوبیت طوطی کاسکو باعث شده که بسیاری از صاحبان و علاقمندان به پرورش، تکثیر و فروش آن روی بیاورند و خبر خوب این که در صورت دقت و مراقبت کافی نتایج بسیار خوبی عاید پرورش دهندگان خواهد شد. هرچند هیچ راهبرد سریع و محکمی که %100 عاری از خطا و اشتباه بوده و شما را به موفقیت برساند وجود ندارد . دلیل آن هم این است که کاسکوها در مقایسه با سایر گونه های پرندگان دارای شخصیت نسبتاً پیچیده تری بوده و در واقع این ویژگی جالب است که آنها را غیر قابل پیش بینی می کند؛ چیزی که در مورد یک کاسکو جواب می دهد ممکن است برای یک کاسکوی دیگر صادق نبوده و جواب ندهد

با اینهمه پرورش دهندگان مجرب و حرفه ای همه بر سر یک سری اصول موافق اند که این اصول می توانند مبنای کار شما جهت شروع به کار در زمینه پرورش طوطی کاسکو در نظر گرفته شوند

اهمیت نژاد پرنده

برای اینکه بتوانید بهترین نتیجه را از تولید مثل (کاسکوی نر و ماده) داشته و جوجه های کاملاً سالم و بانشاطی داشته باشید، باید جفت مورد نظر را از یک فروشنده ی معتبر خریداری نمایید تا احتمال خرید والدینی با نژاد برتر و اصیل تر بالاتر باشد چرا که قرار است نسل های آینده کاسکوها این ویژگی ها را از پدر و مادرشان به ارث ببرند

در صورت امکان جفت نر و ماده ای را خریداری کنید که سابقه ی تولید جوجه هایی با کیفیت و قوی را داشته اند. اگر بتوانید چنین جفتی را بخرید می توان گفت خیلی خوش شانس هستید؛ در غیر اینصورت یافتن گزینه ی مناسب برای کاسکوی نر یا ماده کمی مشکل خواهد بود

پر واضح است که باید کاسکوهای بالغ که در سن تولید مثل قرار دارند خریداری نمایید. از طرفی تخمین صحیح سن کاسکو کار مشکلی است. اما یکی از نشانه های بلوغ طوطی کاسکو رنگ عنبیه ی چشمان او است. اگر رنگ عنبیه ی چشمان کاسکو زرد باشد پس کاسکو به بلوغ رسیده چرا که کاسکوهایی که در سنین نوجوانی هستند دارای عنبیه ی سیاه رنگ می باشند

پرنده فروشی های معتبر همچنین پرنده هایی با جنسیت معلوم را به فروش می رسانند و این نیز یکی از دلایلی است که شما باید بعنوان خریدار به این پرنده فروشی ها مراجعه کنید. در صورتیکه از جنسیت کاسکوهایتان مطمئن نیستید باید از آنها تست "دی ان ای" بعمل بیاورید

جفت شدن

ممکن است برخی پرنده فروشی ها بخواهند کاسکوهایی را با عنوان کاسکوهای "جفت شده" به شما بفروشند. در اینصورت بهتر است که به فروشنده اکتفا نکرده و خودتان نیز از صحت و سقم مسأله اطمینان حاصل نمایید

پرورش دهندگان با تجربه معمولاً در کاسکوهای معرفی شده به دنبال علائمی چون آراستن پرهای یکدیگر، خوراندن غذا به یکدیگر و سایر نشانه های علاقه و محبت می گردند. اگر چنین علائمی را مشاهده ننمودید احتمال دارد که پرندگان بر خلاف گفته ی فروشنده جفت نشده و به یکدیگر بی تمایل باشند. پس به هنگام خرید کاسکوی نر و ماده خیلی دقت کنید؛ چرا که ممکن است سال ها طول بکشد که یک کاسکوی نر و ماده به مرحله ی جفت شدن برسند و واضح است که تا جفت شدنی اتفاق نیفتد تولید مثلی هم در کار نخواهد بود

مراقبت از کاسکوی نر و ماده

جهت تحریک و ترغیب کاسکوی نر و ماده به تولید مثل، در ابتدا باید جفت از لحاظ امکانات مربوط به خانه و غذا کاملاً راحت و تأمین باشد. کاسکوها اغلب برای اینکه بتوانند به حالت تولید مثل برسند نیازمند محیطی خلوت و پوشیده هستند. قفس کاسکوی نر و ماده باید بزرگ و جادار بوده دارای میله های نشیمن گاه و فضایی بزرگ برای ورزش پرنده ها باشد

ظروف آب و غذای کاسکوها باید طوری تعبیه گردد که مزاحمت برای نر و ماده به حداقل برسد. در حالت ایده آل تجهیزات دانخوری و آبخوری باید طوری باشند که کاسکوها براحتی به آب و غذا دسترسی داشته و احتمال فرار پرنده ها در بازه ی زمانی پر کردن ظروف آب و غذا به حداقل برسد

لانه می تواند یک چهاردیواری یا محوطه داخل قفس باشد که ترجیحاً باید در یک انتهای قفس دور از منطقه ی فعالیت جفت قرار بگیرد. لانه باید از ماده ای محکم مانند تخته ی چندلای ضخیم با اتصال کاملاً مستحکم و قوی ساخته شده باشد

لانه همچنین بایددارای سقف نیز باشد تا خلوت و پوشیدگی بیشتری برای جفت فراهم گردد. اما نواحی فعالیت نر و ماده می توانند بدون پوشش باشند. تمامی قسمت های قفس باید از ماده بسیار محکم ساخته شده باشند چرا که طوطی های کاسکو عادت به جویدن اشیاء دارند

تولید مثل

انتظار نداشته باشید که کاسکوها به محض وارد شدن به محیط و قفس جدیدشان شروع به تولید مثل کنند. در بدترین حالت (حتی برای یک نر و ماده جفت شده) چند سال طول می کشد که اولین تخم هایشان را تولید کنند. به کارگیری برخی راهبردها جهت ترغیب نر و ماده به تولید مثل به کاهش این مدت زمان کمک خواهد کرد

بهترین جیره ی غذایی ممکن را برای کاسکوی نر و ماده تهیه کنید تا تخم های بیشتر و جوجه های قوی تر و درشت تری را تولید کنند. جیره ی غذایی ضعیف منجر به تولید تعداد تخم های کمتر و جوجه های بیمار خواهد شد. طوطی های کاسکو معمولاً در هر بار تولید مثل 1 الی 3 تخم می گذارند بنابراین اگر در هر بار تخمگذاری بتوانید 2 الی 3 تخم داشته باشید تعداد کاسکوهای تولید شده و لذا سود حاصل از فروش آنها به حداکثر می رسد

خوشبختانه طوطی های کاسکو در تمام طول سال می توانند تولید مثل و تخمگذاری کنند؛ اما به هیچ وجه افراط نکنید! چرا که تخمگذاری و پرورش جوجه برای (علی الخصوص) ماده کار مشکلی بوده و تولید مثل های مکرر ماده را خسته کرده و می تواند از پا در بیاورد

در حالت ایده آل باید تولید مثل جفتتان را به 2 بار در سال محدود کنید

با این کار بین دو تخمگذاری فاصله ی زمانی کافی جهت استراحت و تجدید قوا به ماده داده می شود

همچنین می توانید از طریق کنترل جیره ی غذایی نر و ماده تولید مثل کاسکوها را در زمان موردنظرتان امکان پذیر نمایید. دلیل اینکه کاسکوها فصل خاصی برای تولید مثل ندارند این است که آنها در زیستگاه طبیعی شان در تمام طول سال از منابع غذایی کافی برخوردار بوده و می توانند مواد غذایی خود و جوجه هایشان را به اندازه ی کافی تأمین کنند. بنابراین وقتی که میخواهید جفتتان تولید مثل کند این ترکیب غذایی را در اختیارشان قرار داده و وقتی که می خواهید ماده استراحت نموده و تجدید قوا کند ترکیب غذایی آنها را با غذای دیگری جایگزین کنید

مراقبت از تخم و جوجه ها

بعد از تخمگذاری باید به کاسکوی نر و ماده خلوت کافی دهید تا بتوانند براحتی تخم هایشان را هچ کنند. جوجه ها پس از 1 ماه سر از تخم بیرون می آورند بنابراین در طول این مدت از سر زدن مداوم به داخل لانه خودداری نمایید

فقط دانخوری و آبخوریها را به طور مرتب پر کنید. پس از تخمگذاری حدود 7 هفته تا زمان بررسی فاصله ی بعدی فاصله بدهید که در آن موقع جوجه ها باید حداقل در 2 یا 3 هفتگی خود باشند

جوجه هایی که از عهده هچ بر نیامده و مرده اند معمولاً جوجه های ضعیف و بیمار بوده و بنابراین حتی در صورت زنده ماندن و رشد نیز به پرنده هایی با کیفیت و سالم تبدیل نشده و جوابگوی بازار تقاضا نخواهند بود